Babaannemi kaybettim. Herkesin sorduğu ve dikkat çektiği ilk etapta yaşı oluyor. Yaşı çoksa üzüntüm de az olmalıymış gibi. Neye ne kadar üzüleceğimizi sizden mi öğreneceğiz? Giden sadece bir insan bedeni değil, seninle çok fazla şey paylaşmış bir ruh. Daha paylaşmak istediğin bir sürü şeyin olduğu ruh. Giden yaşanmışlıklar, giden çocukluğun. Kapısını kapatıp çıktığın artık boş olan o ev, büyüdüğün ev. Her köşesinde anın var, her köşesinde sevincin ve gözyaşın var. O evde bir sürü insan yaşadı, hayaller kurdu, evlendi, büyüdü, doğdu, öldü. O evde bir sürü insan ağırlandı, kahkahalar attı, sevdiklerine kavuştu, sevdiklerinden ayrıldı. O evin odaları şimdi bomboş, o evde yaşayan ne varsa öldü. Eşyalar işlevini kaybetti. Toprağa verilen sadece bir insan bedeni değil, çocukluğun. Hoşça kal çocukluğum, hoşça kal babaanne.