Uçurumdan atılan kederler, yükselir mi göğe?
Susayan toprak, yağmuru içer mi kana kana?
Mevsim yaz iken kış yaşayan kalp, körelir mi?
O nâdîde kelebek, gelip konsa kirpiklerine,
Sözlerine inciler dizebilir misin, tane tane?
Uykuya dalmak, şifâ olacaksa kesik rûhuna,
Uyu; uyku, mahmûr gözlerini bıktırana kadar.
Nefesini boğan boşluğu, avuçlarında eziyorken,
Güneşin ellerinden tut; unut gözünün kanlı yaşlarını, unutabilirsen.
Bir demdir bu ömür, bir hülyadır b'ağrına acı acı esen...
