O çağladığın; benden boran değildir

Sırtıma diktiğin çıban canımı yakmaz

Üç söz bekler aynada yüzüm

Sevdâm, zülüfe yaraşmaz

Ne zaman doğsam sular taşar da

Koynuma hicâb gerer âhlar

Gönül ağlatmaz

***

İlkin çalar da elimden goncamı;

Saadet, kapımda günahı anmaz

Bir günün borcu kalır ya üstümde

Nutfeden gayrına sebep dayanmaz

Kirlense süt veren boz kıraçlarım

Yine kıyılardan yankılanır adım

Senin kambur çığırman korda yanmaz

***

Şehvetten öte yol bulsan da

Kudretsiz soluğa cihân uslanmaz

Hülyâ dilesen hasret işlesen

Düşkün merhemin yaralar sarmaz

Kahrın kaynasa bakır kazandan

Elinde tutsan da ziyansız mülkü

Bir sefalet kırk sofrayla caymaz

***

Nefsi peklesen garbın şânıyla

Ateşten yanan el ateşe doymaz

Nereye varsan da göçtükten sonra

Baharın külfeti ayaza kalmaz

Güneşe uyansan fizandan hândan

Goncalar salsan da sîneme zindan

Delişmen gönlüm suzâna kanmaz