Bir hüzün ovasıydı, tam ortasındaydım.
Ne topraklarda fidan oldum filizlendim
Ne yağmurlar gelip değdi şu yanaklarıma.
Gittiğin gibi, gelsen bassan üstüme ayaklarınla...
Yine de sevinirdim...
gelmedin.
Güzel bir çiçektim, bir yabancı adam kopardı beni, sevdiğine verdi.
Beni sana getirdi bu yabancı
Burası bir kır bahçesiydi
bense kırılan bir çiçek.
Toprağımdan uzak senin ellerindeydim,
Ellerinde soluyordum.
Ben hüzün ovasında kırılan bir çiçek.
Serhat Ak
2020-12-02T18:33:14+03:00Teşekkür ederim yorumlarınız için :)
Reyhan Polat
2020-12-02T14:12:00+03:00Ya da ikinci bölümden sonra farklı yörüngeler izlenebilir. Şiirin üstünde oynamak zevklidir bence, ben öyle yapıyorum. Tekrar elinize sağlık.
Reyhan Polat
2020-12-02T14:07:53+03:00İki bölümden oluşan bir şiir olduğundan kelime seçimlerinin biraz daha vurucu olması gerekiyor bence. Mesela ikinci bölümde çiçek ile ilgili dizeleriniz fazla olmuş diye düşünüyorum, oradan başka bir yörünge açmak güzel olurdu. Kaleminize sağlık, devamını bekliyorum. :)
Jean Valjean
2020-12-02T13:43:57+03:00Bir ışık vadedetmekle beraber özgünlük ve estetik perdesinin ardında kalan bir şiirdi bana göre. Kelimelerin ikinci, üçüncü anlamlarına; hislerin kanıksanmış betimlerinden tenha sokak aralarına ilerlerseniz sizin için daha iyi olacağını düşünüyorum. Biraz özgünlük her şiiri kurtarır. :) Kaleminize sağlık.