aynalarla konuşuyorum yalnızca

yetim çocuklar büyütüyorum içimde

şarkılar söylüyorum durup durup, şair oluyorum esince bir de

güzelliğin cebimde

üstüme sinmeyen kokun bir de

lüzumu var mı aşık olmanın

hüzün senin adınken, evimde