Öyle zamanlarım oldu ki
İnandığım sen
Öğrendiğim sevgi
Bildiğim yolum
Hissettiğim umudum
Bir hiç oldu...
Öyle zamanlarım oldu ki
Gördüğüm acımasızlık
Duyduğum yalan dolan
Oynanan tüm oyunlar
Kazılan bu kuyular
Bir mezar oldu...
Her günüme mutlu uyanırken bir zamanlar, uzak zamanlar, güzel zamanlar...
İçim kara bir boşluk bu sıralar
Buna sebep olan insanlar,
Niye beni kınadılar?
Buzdan kaleler yapıyorum sonunu bile bile
Isınıyorum birilerine yara bere içinde
Eriyor kalelerim, güveniyorum birilerine
Kırılıyor kalbim, güvenmemeliyim birilerine...