Öyle zamanlarım oldu ki

İnandığım sen

Öğrendiğim sevgi

Bildiğim yolum

Hissettiğim umudum

Bir hiç oldu...


Öyle zamanlarım oldu ki

Gördüğüm acımasızlık

Duyduğum yalan dolan

Oynanan tüm oyunlar

Kazılan bu kuyular

Bir mezar oldu...


Her günüme mutlu uyanırken bir zamanlar, uzak zamanlar, güzel zamanlar...

İçim kara bir boşluk bu sıralar

Buna sebep olan insanlar,

Niye beni kınadılar?


Buzdan kaleler yapıyorum sonunu bile bile

Isınıyorum birilerine yara bere içinde

Eriyor kalelerim, güveniyorum birilerine

Kırılıyor kalbim, güvenmemeliyim birilerine...