Ne ben Îbrahim'im ne sen putsun,
Ne ben gül bahçesiyim
ne sen ateşsin
Ben tarumar olmuş yüreğim
sen ise çıplak bedenlere dikilen arsız göz
yaksın içimdeki ateş her yanı
bakalım kalacak mı geriye tek bir anı
veryansınlara gebe şimdi kurşun dilim
ilk önüme gelen meftadır
verilsin selâlar okunsun fatihalar
