Gücüm yok
Her gece sensiz saatlerde
Ismarlama düşlerle sabah etmeye
Sesine ait zamanlarda
Kimsesiz bir çocuk gibi uyuyup
Nefesinde nöbet tutmaya,
Seviştiğim sözlerle
Yatağımın içine hapsolmuş hayallerime
Kelepçeli özlemlerimi anlatmaya gücüm yok.
Aklım feveran ediyor
Aşkla kucaklanan şiirlere
Bedenim de binlerce tövbe
Düşevimde günahlardan arınıyor
Susmuyor yarım kalmış kavuşmalar
Yüreğimdeki saltanatında
Her düşüm
Sen varsan yaşıyor
Yoksan
Bütün hüzünler içimde çoğalıyor...
Ne olur
Ne olur göğsüme siper ol şimdi
Ateşleri sustur dokunuşlarınla
Biliyorsun yüreğim
Sönmeyi unutmuş bir yangın yeri…
Söz- Mehmet Özdemir
