içimde bir pencere açıyorsun

kendi, büyük ellerinle

öyle güzel esiyor ki yüzüme

bu bahardan bile güzel olacak diyorum

asla sormuyorum kendime, sana

nasıl geldiğini

yaslanıp dışarı bakıyorum

diyorum ki kendime

bu sefer göreceğim

çocukken bile yaslandığım

bir çift kolu

ben bu pencereyi nasıl kapatmam gerektiğini biliyorum

perdenin ardına saklanıp sesini duymamayı

sana rağmen çiçeklerimi sulayıp

seni kapının ardında bırakmayı

sonra fısır fısır bir günah işliyorum

gözlerimi kapatarak, bir dua gibi

sesini başka evlerden duymak istemiyorum

merdivenleri tek tek baltaladığımı hayal ediyorum

midemde bir şeytan uyuyor sanki

kalbimin, belki de son meleğine sırt dönerken

merdiven boşluklarında kaşlarını, gözlerini arıyorum

ama sırtına dokunamayacak kadar kapıda kalıyorum

sana sevgilim bile diyemem

ama seni hatırlarım

hatırlarım