İçimde hep bir savaşma arzusu
Ölüme koşmak altımda atım
Birinde kılıç ve öbüründe hayatım
Tutunmak imkansız ellerim dolu
Hücumlar hiçbir şey kalmadıysa
Ölüm hariç elde avuçta
Ancak amacına ulaşır- zafer olmasa da
Onurlu bir ölüm
Kıymetsiz yaşama
---
Cepheden düşman kim dediğinizi
-barut, kan, kıyamete rağmen-
duyar gibiyim
İzahatim şu:
Bileydim ben de eğer
Altımda olmazdı eyer
Giderdim
ve gözlerine bakarak - tam içine
Takıp hayatımı kılıcın ucuna
Tutup onunkini boşalan elimle
Keserdim ellerini ve
Kusaraktan bir yandan
Gülerdim
Öç alınca gelen neşeyle!