İçimde hep bir savaşma arzusu

Ölüme koşmak altımda atım

Birinde kılıç ve öbüründe hayatım

Tutunmak imkansız ellerim dolu


Hücumlar hiçbir şey kalmadıysa

Ölüm hariç elde avuçta

Ancak amacına ulaşır- zafer olmasa da

Onurlu bir ölüm

Kıymetsiz yaşama


---


Cepheden düşman kim dediğinizi

-barut, kan, kıyamete rağmen-

duyar gibiyim

İzahatim şu:

Bileydim ben de eğer

Altımda olmazdı eyer

Giderdim

ve gözlerine bakarak - tam içine

Takıp hayatımı kılıcın ucuna

Tutup onunkini boşalan elimle

Keserdim ellerini ve

Kusaraktan bir yandan

Gülerdim

Öç alınca gelen neşeyle!