Ben daha içimdeki çocuğu büyütecektim. Heveslerimin peşinde koşarken başkalarının o çocuğu gözlerimin önünde öldürüşünü izledim. Şimdi bir yas havası hakim hayatımda. Kendim büyüdüm ama o çocuk çoktan öldü. O çocukla birlikte o çocuğu öldürenler de öldü. Şimdi yeni bir sayfa açma vakti. Belki bir çocuk daha doğururum içimde, hiç kimsenin onu heder etmesine izin vermem bu sefer. Yıkılışlarımın, karamsarlıklarımın, aptallıklarımın ona zarar vermesine de izin vermem artık. Belki, belki bir gün o çocuğu benim onu sevdiğimden daha çok sevecek bir adam bulurum ve birlikte büyütürüz içimdeki o çocuğu. Kitabı kapatamıyorum, umut belki de gelecek sayfada...
