Elimde divit kalem

Önümde kar beyazı kağıtlar

Bir şeyler yazmaya başlıyorum

Dalıp gidiyorum bir süre sonra

Kendi yazdığım satırlara

Satırlarda hayat bulan gençliğime

Eski günler hatırına yazıyordum belki

Belki de içimdeki çocuk için yazıyordum

Ama tabii bir yere kadar

Ne yaşatacak kağıdım kaldı

Ne de mürekkebim

Orada ölüverdi gençliğim