27 yaş, güzelsin. tecrübesine ayrı yaşanmışlığına ayrı. kafamın içi kazan gibi olmuş kelebek değil de kramplar girmiş mideye. ama olsun 27 yaş gerçekten güzelsin.

insan bazen her şeyi her şekliyle kabul etmeye başlıyor, sevilmemeyi, hak etmemeyi, güzeli, çirkini, iyiyi, kötüyü. o öyle biri değil dediklerimiz tam da öyle biri çıktı. asla yapmaz diye kefil olduklarımız naaassıı da güzel yaptı yapmaması gerekenleri. ama olsun onları da kabul ettik.

En çok da 27 yaşımda tüm ölülerin ölü olduğunu kabul ettim, hatta bazı dirilerin de ölü olduğunu kabul ettim. insan kabul edince içini de çat diye kusabilir hale geliyor,

demek ki ben kusmayı da kabul ettim.

peki ben kabul edildim mi?

yaa bir şey diyeyim mi ben kabul edilmemeyi bile kabul ettim.