Bir çocuk büyüttüm içimde.Kimsenin bilmediği,görmediği sadece içinde sakladığı o çocuk.O öyle bir çocukki büyümeden küçülmüş küçükken büyümüş ruhu.Hayatı oyun gibi görmüş.Ama birgün öğrenmişki.Hayat gerçekten bir oyundan ibaretmiş.Bu oyununun içindekilerde, oynarmış binlerce insanın yüreğiyle,binlerce kalple oynarmış elinde tutanlar .Sonra herkes birbirine arkasını dönmüş.Kimse artık durmaz olmuş.Ve mesafeler girmiş araya.İnsanlar birbirlerine arkasını dönmüş.Kimse artık çocuk olamamış.Masumiyet kaybolmuş.Yürekler kararmış.Herkes bir renk seçmiş ,bir boyayla boyamış yüzünü.Nadir kalmış aralarda tek bir renk, tek bir renge sahip olanlar.
