İlk dilimi kestiler.

Söylenemedi sözler.

Yazıldı.

Sonra kelimelere sızdılar.

Kalemimi kırdılar

Kalemimi...

Bir şey diyemedim.

Bileğimi kestiler.

Sus payıydı sevimli gözüken yüzler...

Kimsenin bilmediği köhne yerler,

Zihnim...

Bir pire ısırıyor sürekli.

Bir cin kafamda,

Öyle birisini istiyor, okşayacak

ve dışarı çıkaracak onu.

Cin sürekli bekliyor.

Bir gelse tüm dileklerini gerçekleştirecek onun.

Yok tek bir el.

Karanlık çöküyor,

ömrümün sokaklarına.