Masamda duran yazmayı bekleyen kalemlerim, okunmayı bekleyen kitaplarım ve düşüncelerimi merak eden defterlerim. Bekleyen, umut eden, devam eden, keşfeden bir ben.
İşte benim ideal hayatım , masamın üzerinde gözlerimin önünde…
Dürüst olmasam kendime, bazen neşeli bazen kederli davranmazsam şu aynada gördüğüme,sakin ol bu da yoluna girecek canın sağ olsun demezsem şu kuş çırpınışlı kalbime, olamaz benim ideal bir hayatım…
İdeal hayatımızın tanımı benim ve senin düşüncelerimizin arasındaki uçurum gibi …
Benim manzaram senin görüş alanını kapatmış, şimdi oturup bunu tartışamayız sahi konuşsak karşı karşı dururken ideal hayatlarımızdan bahsetsek birbirimize sencesiz ve bencesiz.. Sen bize kahve yapsan…Ben bize kurabiye yapsam.. Böylece tamamlasak birbirimizi…
