Yağmurlarla gel söndür ateşimi alev alev yanan yüreğimi. Islak bir öpücük kondur hasretle kurumuş çatlamış dudaklarıma. Ben bir ateşim kendi kendini harlayan. Susmak bilmez alevlerimin çığlığı ben sessizim bir taş kadar. Kaldır at beni, yuvarla uçsuz bucaksız uçurumlardan. Sönmem yanar yakarım bedenim hariç bütün benliğimi. Ruhum alev alev yanarken direnir bedenim, sağlam kalır hiç bitmesin diye bu yangın. Bedel ödetmek ister afettmez kimseyi, ayırmaz ayrıcalık tanımaz. Kimiyle erken ödeşir. Kimiyle de asırlarca debelenir.
