Bişi mi oldu Numara 27? Sessizliğin hayra alamet olduğunu da bilirim, konuşmayı da seçerim kimi gün.
Sebep şu ki zorla yazamıyorum, yazasım olacak ki yazayım. Mesele şimdi yatasım yok ki yatamıyorum, yazasım olmalı ki cümleler kuruyorum.
Büyüdün diyorlarmış, kabul etme sen de. Reddet, çıkış. De ki yo, büyüyüp büyümeyeceğimi size mi soracağım de.
Kırmızı ve terlik. Vişne ve çatapat. Küpe ve kaldırıma sürtülmüş kola. Zibidi ve boykot.
Çocuklar, çocuk kalbi. Bugünü unutmayacağım. Enrico gibi bir dost edinmekten dolayı mutluyum. Eliimde olsa herkese dağıtırdım ama kapağını boş bırakarak ve derdim ki okuduktan sonra siz çizin. Buyurunuz, kaleminiz.
Bayan Çok Güzel, çok garip şeyler tahayyül ettim. Utanılacak. Ne biliyor musun? Bizi Gülhane'de o sütunun orada otururken tahayyül ettim.
(Bunun neyi utanılacak çocuk? Biz, biz böyleyiz öğretmenim.)
Biz de göz kırpıyoruz yıldızlara. Sen hangilerine kırptın? Şuna mı şuna mı?
Devamsızlık yaptık yine. Özür dilerim.
Özgürlük nedir biliyor musun? Muhabbet kuşumun adı. Yo, ölmedi, ölmedi. Özgür de tatlı bir kuş. O bir çocuğun hatırası.
Çok mu uf ediyorlar yüreğini?
Cevap vermiyorsun Hatemi'ye, ne oldu? Ne olmadı ki deme, boş ver, onları sormuyorum. Ne oldu?
Gözlerim ve yaşları. Ne yap biliyor musun hemen bir kitapçıya git ve Çocuk Kalbi'ni sor. Bu kitabı bul ve unutma o satırlarda bir yerlerde ağlamış bir çocuğa tevafuk edeceksin.
Ebe!
~
