Tenime vuran ıhlamur kokulu akşam güneşini anlatamıyorum
İçimde büyüyen ızdırap dolu yaşama sevincini saklıyorum
Gözlerim sana değdiğinde kızıyorum kendime
Nasıl olur da bu boğucu ızdırap kayboluyor çehrende
Nasıl olur da dünyanın suskunluğu bir anda kulaklarımı keser
Sadece kuşlar susmuyor
Yaşlı bir tren geçiyor, içindeyim
Bir bulut duygulanıyor, ağlıyorum
Ihlamur kokusunu anlatamıyorum
Serin akşam güneşini anlatamıyorum
Seni anlatamıyorum
Anlamıyorum
