"Sen gündüzsün, ben geceyim" dedi adam.
-bir sigara yaktı-
Sana parkta oynayan çocuklar eşlik ediyor,
Bana aynı parkta sigara içen yalnız bir adam.
Sana kuş sesleri eşlik ediyor,
Bana radyoda çalan bir baba.
Sen gülen yüzler görüyorsun,
Ben yaşlı gözler.
Sen yeni tanışan kişilerin içtikleri kahveyi,
Ben iki yabancının içtiği sigarayı görüyorum.
Sen güzel çiçekler güzel parfümler kokuyorsun,
Bense anason ve biraz tütün.
Sen kendi başına aydınlatıyorsun tüm dünyayı,
Ben sokak lambalarıyla aydınlanıyorum...
"Benim mutlu olmaya nedenim yok"
Dedi adam,
"Mutluluğunu bulaştırma bana"
-son dumanı içine çekti-
"Senle mutsuzluk en güzel mutluluktan güzel"
Dedi kadın.
-son dumanı çekip aldı adamın dudaklarından-
"Bırak mutsuzluğuna ortak olayım"
-sigara söndü-
Güneş tutuldu, dünya sonsuz karanlıkta kaldı
İki aşık mutlu olmadıktan sonra,
Hiçbir mutluluğun önemi yoktu.
Alıştı dünya karanlığa,
Gökyüzü o kadar güzeldi ki
Tek bir insanoğlu ağzını açıp şikayet etmedi.
İki aşık, iki mutsuz
Bir ömür boyu ve de ebediyen
Yaşadılar ve yaşayacaklar yan yana
Alıştı dünya belki biraz da kıskandı
Ama en nihayetinde kabullendi:
Artık gece ve gündüz bir olmuştu
Bu dünya yalnız iki aşığa kalmıştı.
