seni öldürmek için savaşmıyorum asker

çocuklarım yaşasın diye savaşıyorum

ve bazen haince düşünüyorum

ne olur sanki

ikimiz de bıraksak silahları

sen kendi yurduna

ben evime dönsem

dünya ikimize yetmez mi asker

bize vur emri verenler

rahat yataklarında kaygısız uykulardayken

kan revan içinde

geberene dek cephede vuruşmak mı kader


toprak için niye ölüyoruz 

karımız neden ağlıyor toprak için

bayraklarımız farklı renklerde diye

birbirimizin kurşunuyla can verdiğimizde

bedenlerimiz aynı çaresizlikle

yere yığılmayacak mı

aynı yaşı dökmeyecek mi sevdiceğin

benim bahtsız anam ile

seni sokakta öldürsem katil

burada 

cephede öldürsem

kahraman mı olacağım


ben de anlamıyorum 

neden düşman olduğumuzu

ama efendilerim öyle söylediler

sen soysuzmuşsun

barbarmışsın

ırkıma köle olmaya doğmuşsun

ve leşini çiğneyip geçmekmiş cesaret


hadi oradan

ne zaman korkaklık oldu yaşamak

ve sen nasıl inandın bu yalana

aynılarını benim generalim de söyledi

ama ben inanmadım

zira gözlerine bakıyorum

aynı bizimkiler gibi

yaşam dolu

ışıl ışıl

ya da eskiden öylelermiş

yaraların var aynı bizimki gibi

karını özlüyorsun

çocuklarını

ben de özlüyorum

ikimiz de mektup bekliyoruz mesela

ikimizin de arkadaşları 

yanı başımızda can veriyor

cesetleri çiğneniyor

aynı rüyaları gördüğümüzü de biliyorum

konuşuyorsun anlamıyorum

ama ağlıyorsun anlıyorum 


bu bizim savaşımız değil asker

görmüyor musun

bu bizim savaşımız değil

canımız bu yaman dünyada

etmiyor bir silah vergisi


ya ne yapayım yabancı

bu toprak vadedilmiş bana

öyle söyledi komutanım

hem geri dönmek olmaz ki şimdi

annem yeğler kaçak oğluna

onurlu bir cesedi


ben diyorum ki asker

ya barışalım

ya da bizi birbirimize düşürenlere karşı

omuz omuza savaşalım

zira seni bilmem 

ama beni yordu bu kavga gürültü

bu ölüm

bu bombalar

bu cesetler

bu vahşi görüntü

varsın hain olalım asker

yaşamak bizim de hakkımız değil mi

silahını bırak

elini ver


üzgünüm yabancı

generalim senden iyi biliyor olmalı

şimdi sen kendi toprağında

dizlerin üstünde

ediyorsun son duanı

fakat daha korkuncu

ben yaşamaya devam edeceğim 

üstelik fark etmeyeceğim

ellerimdeki masum kanını