Biz devam edelim ortak dertlerden muzdarip olmaya, birileri yaşayadursun yalanlardan kurduğu dünyasında, çakma mutluluklarla. Yalnızız diyelim, kendimize dahi yetmediğimizi utana sıkıla iliştirelim, birileri ısrarla birlik naraları atsın, bir olmak nedire dair sıfır bilgisiyle. Zamanın sorunu bundan ibaret sanırım, her zamanın ama en çok da 21. yüzyılın; mağrur kalan bir güruh ve baskın çıkan bir güruh. Hippilerin "Savaşma, seviş." söylemi hiç de olası durmuyor tüm bu olanlar arasında. Zira ölümle yok edilir zannediyorlar, ölümdür sonunu getiren; ne abes, ne lafügüzaf. Ölüyoruz biz, birinci mağrur kesim, ölüler zaten baskın kesim.
