Şu anlamsız harflerden çıkan anlamlı kelimeler bağlarken beni hayata.

Yalnızlığı düşünüyorum bir filozof edasıyla.

İnsanı yalnızlaştıran kendisi midir, insanlar mı?

Yoksa tüm sevgim bu satırlarda harcandı mı bitene kadar?


Bilim insanı oluyorum hatta bazen.

Düşünce deneylerinde test ediyorum kurgusal gerçeklikleri.

Düşünmeye olan bağımlılığımdan diyorum,

Hayattan bu denli kolay kopuşum.


Bazen sade bir kitapta, bazense sessiz bir şarkıda,

Hatta bazen iki cümlelik bir şiirde takılıyor göz bebeklerim.

O zaman anlam kazanıyor dünya gözümde.

İşte ben de o zaman anlam kazanıyorum, dünyanın gözünde.