Başlamıştık esrarengiz bir sabahla
Erken gözünü açtı beşeran
Dinamik uykusuz ve enerjik tam tazı
Aldı aydınlanmayı atladı yola vardı noktaya
Bitirdi işini sonra yeniden koştu selamlamaya
Hislerini alıp götüren rüzgar selamladı şanla
Huzur sardı her yanını kayıtsız duran sabaha
Bulutlar kapatsa da gerçekliği semada
Durdu anladı sardı sarmaladı sinesinde
Dıştaki aydınlık içeri nüfuz etti anlamışçasına
Bakındı tek tek işlenmiş bulutların dansına
Hep bir yandan bir yana kaçmak istese de ona
Tamamladı ışıklarla koyuldu tekrar rüzgar ona
Bakındı tekrar güneş ona sarıldı içindeki çocuğa
Duygusal karmaşık anlamıştı yaşamdaki değişimi
Çevrilen pedal dahi zorlamıyordu onu
Her şey ile bütünleşti itinayla aşkla
Savrulmuyordu salınan geleceğe
Durmak anlamlı anlamsız anlayınca
Kıyıya uzanan güne bakan tenden
İki sevda kanadı tutmuştu onu bir bankta
Sarmalamıştı etrafını gün mü aydın
Aydınlığı bize hissettir okşa ikiyi tek canla
Yoksa ne diye insansın sen sen mi sorma
Teslimiyeti arşa merhameti yerlere inen sen
Tekrar gerekti koyulmak yola
Bisiklet gıcırtısı anlatıyordu sabahı
İçindeki kargaşa oyuklarından geçerken
Birlikte geçen her anlam kapsamı inkar
Kopsa zincir kopsa kin kibir hayattan
Bir anda bastıran rahmet kokusu sardı etrafı
Kırılmasını istediklerim bana şimdi yardımcı
Her şey geride öncelik değişti yaşamda
Biranda unuttu etrafı ucu dokununca ona
İşte gerçek salınan kendine gerçek gören
Varmıştı eve sulu hücreli bir savaşla
Sarılmıştı yumuşaksı dokusu ile hislerine
Arardı gerçek sıcaklığı fakat bulamadı bir an
Sonrasında çöken yorgunluk ısıttı onu saygıyla
Yatağa serilen beti benzi atan kendinden
Yazan : Poetron
