İki

Senle ben, ikimiz

Dünyanın çerçöpüne inat kılıklı gülüşlerimiz.

Boyumuzdan aşmış erdemlerimiz.

Çok lazımmış gibi,

Küfür gibi temiz.

Senle ben, ikimiz,

Bir çırpıda yetişkin,

Bir kuytuda süt çocuğu,

Bir nefeste söndürüp yıkık bir çocukluğu.

Lodostan sersem ve

Martıdan ödünç bu baş,

Gözümüzde nemli celal,

Küskünlük dilinde taş.

Ağır, bel büken hakikatler

İtiş kakış sırada.

Senle ben gafil, mavi bir uykuda.