İkilem

Ben yaşamayı öğrenemedim Versa. Zahmetli alışkanlıklarımın ve günahlarımın altında boğuldum. Sığ sularda yüzdüm ve sandım ki içgüdülerim bana yolu gösterir. Denizin dalgalarında, sahte yansımalarda görmeye çalıştım kendimi. Sandım ki ışık bana yolu gösterir. Ancak kimse bana kırılmalarda gölgeler olabileceğini söylemedi. Bir kıyıya vururum diye savruldum. O kadar derinlerdeyim ki karanlık ayaklarımın altında. Basabileceğim, kendimi kaldırabileceğim bir basamak yok burada. Son yaşandı ve bitti. Bir sessizlik hakim kulaklarıma ve duyabilmek bir hayalden öteye geçemiyor. Gözlerim ise görebiliyor ama görebildiği şeylere hakim değil. Dokunduğum şeyleri ise delip geçiyorum adeta. Hiçbir şeyin tadı yok, hiç olmadı da...

Zamanın bu kadar hızlı geçebileceğini anlayamadım Versa. Düşündüm ki bir kez yaşıyorum ve yaşamalıyım da. Ancak hırsım beni mağlup, günahlarım ise beni yalnızlığa mahkum etti. Bütün bu kalabalık bir şeyler anlattı bana ama ben anlamadım. Bu yoksunluk beni olduğum kişiden daha farklı bir zihniyete çevirdi. Pişmanlık geç bir erdem Versa. Öyle geç ki farkına varmak anlamayı beraberinde getirmedi. Çünkü zamansız bir anlaşılma öyle beyhude ki anlamını zamanla yitirdi.

Söylediklerimden bir ders çıkıyor mu, emin değilim Versa. Çünkü herhangi bir öğreti çok önceden bir hatanın önüne geçebilirdi. Sonraki hatalarımı önlemek için fırsatım var mı, bilmiyorum... Artık sen bir başkasın. Bir başkası söyleyeceklerimden bir şey çıkartabilir. Ancak yalnızca kendimle konuşabiliyorum. Böylesine bir uzaklığın ikimize faydası nedir ki?

Sanıyorum ki terk etmeliyim bu kimliği. Sonrasında tekrar aynı kişiyi bulmalıyım. Bulmalıyım çünkü hatalar kendini tekrar etmeli. İşte o zaman sahip olduğum şeyin değerini geç olsa da anlayabilirim ve biliyorum ki ben hep aynı kişiyim. Milattan önce ya da milattan sonra... Senden önce ya da senden sonra... Bir çiçek ya da bir ağaç hep aynı şekilde yetişir Versa. Öyleyse yaşken eğmeliyim bünyemi sana ve söylüyorum da sana, ben ikilemlerin adamıyım. Bu ikilem ise sen ile ben arasında. Kaybolmak ya da bulunmak... Ben ise ikisini yaşayabilmenin arzusu arasında bir yerlerdeyim.