Küçük bir sızı düşer
Göğsümün ölüm kokan kentine
Karanlıklar duvak olur
kimsesizliğimin nazenin gelinine.
Sessizlik sarıp sarmalar boğazımı
arsız bir sarmaşık misali
Kökünü kazıdıkça daha bir coşar budanmışçasına.
İlaç mıdır bilmem bu köhne biçareliğim
Kaşıdıkça kanayan ruhumun yarasına.