Küçük bir sızı düşer

Göğsümün ölüm kokan kentine

Karanlıklar duvak olur

kimsesizliğimin nazenin gelinine.

Sessizlik sarıp sarmalar boğazımı

arsız bir sarmaşık misali

Kökünü kazıdıkça daha bir coşar budanmışçasına.

İlaç mıdır bilmem bu köhne biçareliğim

Kaşıdıkça kanayan ruhumun yarasına.