İlerliyor zaman
Düşüveriyor dimağımdan hatıralar
Şehrin ortasında bir vaha beliriyor
Ey insanlar dinleyin, bir şeyler oluveriyor
Uzun zamandır buradayım
Değişen bir şeyin yok olduğunu
Sanırım görebilecek kadar yaşadım
Benden geriye kalan her ne varsa
Bir torbayla beraber aldım ve kaçtım
Evet kaçtım çünkü ben
Bir nefes uzaktayken ölüm
Kaçabilme düşüncesi yerine getirilesiydi
Yerli yerine yerleşirken ben
Yurtsuz kalabilme pahasına
Bir seyyah olabilme çabası içerisindeydim
Derdimi sırtıma yüklenirken hissettiğimi
Paylaşabilecek bir yurttaş arama çabası içerisinde
Yurtlar dolaştım ve dünyayı bir yurt belledim
İşin sonu nereye gider diye düşünmeden
Sanırım artık yolun sonuna ben de geldim
