Bazı zamanlar insanlarla iletişim sorunu yaşadığımı düşünüyordum. Sorun ben miydim yoksa algılarımın ya da hislerimin aktif olması mıydı?
Doktorumun bana söylediği çok güzel bir söz vardı. Topu duvara ne kadar şiddetli atarsan dönüşü de sana o kadar şiddetli olur, demişti. Aslında insanlar arasında bir alma-verme dengesi var, ne kadar alırsan o kadar verirsin. Bu bazen geçerliliğini yitirebiliyor. Mesela; iyi niyetle, güzel bir üslupla hiçbir işimi hallettiğimi hatırlamıyorum. İnsanlar nezaketi güçsüzlük olarak görebiliyorlar.
Ben kendime iki yüz geliştirdim. Daha doğrusu, onlar sayesinde ben de ikinci yüzümle tanıştım. Gerekmedikçe kullanmıyorum ama kullandığımda işe yaradığını söyleyebilirim. :)
