Bir akşamüstü
Hava karışık, biraz bulutlu.
Bahçede oturuyorum.
Sokaklar sessiz, sokaklar kuşkulu.
Kapı açılıyor.
Siyah bir elbise görüyorum.
Yaklaşıyor.
Duyarsız kalıyorum çevreye.
Birkaç kelime mırıldanıyor.
Kulaklarım sağır artık başka her şeye.
Yalnızca siyah bir elbise
Ve yumuşak bir ses...
O an anlıyorum.
Kaybolacak sonsuza dek
Perişan, solgun neşem.
Kül olacak bugüne dek
Sakladığım her zerrem.
Uzaklaşıyor.
Gözlerini alıyor benden.
Korkuyorum.
Uyanıyor içimdeki karanlık zümre.
Kapıyı yavaşça kapatıyor.
Bir daha açmamak üzre...
