Her şeyin bir sırası var da, bizim sırasıyla belirlediğimiz hedeflere zaman ayak uydurmuyor.
Ertelendikçe erteleniyor güzel dediğimiz anılar yaşanmadan, yerini türlü türlü dertler alıyor.
Bu aralar öyle bir dertle doldu ki başım, ilk defa yokluğunu unuttum.
Düşün...
Sen yanımdayken bile başıma gelmez böyle bir şey.
Ben öyle geri kafalı değilim, katı kurallarım da yok.
Kalıplaşmış ideolojim var ille de sen diyorum.
Her gün tozunu aldığım umutlarımla çıkıyorum evimden,
Kalabalık sokaklardan yürüyorsun izini kaybediyorum.
Ben sesini unutur gibiyken başkasında tazelenir sevgiye dönük cümlelerinle.
Senden bana kalan bir şey yok ki yeniden hatırlayayım.
Bir deniz olsun, biraz gökyüzü, bir de rakı sofrası.
Bana eşlik eden arkadaşlarım kulağıma ismini fısıldasın.
Ağlarsam erkekliğime söverler beni yalnız bırakıp...
Bir derde derman olamayanlar hayatımda bulunmasın.
