Konacak bir dalı bile olmayan... Kimsesiz bir serçe...
Özgürlüğü öte ağaca kadar olan... ama bilmeyen
Kırıntılar arayan, havada süzülen
Ya da koca şehir de ağaç bile bulamayan.
Dalları kurumuş ağaçta yuva arayan, yuva yapamayan
Buldugu dalı ağaç sanan.
Kanatlarına sokulacak ya da bir insana da güvenemeyecek bir serçe
Bugun de bu oldum. Kendimi dertte buldum, Seni de arayamadım. Anlatamadım kimseye serçeyi.
Sonra oturdum... sustum, sustum, sustum
İçimde bir annenin yavrusuna,
Dışımda bir yavrunun annesine,
Kendimi de kandırdım sevgi yuvaları ilizyonunda
Aynalara çarptım yıllarca aynalara...
