Ben yol üzeri bir botaniğin solmuş gülleri,
yeşertmeye çalışmayın, koparmayın dikenlerimi.
Canlanamaz kararmış sarılığım, anlayın.
Esmesin rüzgarlarınız yörelerime.
Çok sular aktı o gecenin üstüne.
Körelmiş bir kuruluk rengindeyim,
rengim renk bile sayılmaz hem.
O rengarenk sümbüllerden değilim.
Tasvirim yetersiz kendimden bahsetmeye,
tarifim ehemmiyetsiz bu renkli bahçede.
Geçerken uğramasın güneşli günler
o bankın gölgesinde soluklansın dallarım.
Kabullenip düşüşümü günbegün,
dökülmeliyim köklerime, hazin son.
Kendim bile geçtim kendimden
sulayıp da umutlandırmam yaşlarımla.
