"Yanlışlar hep başlangıçla ilgilidir."

—Cesare Pavese

...

Vazgeç, bırak, git, rahatsız ediyorsa, o şey, neyse... Artık metalik sesleri dinlemeyi sonlandırdın, anlamaya çalışmayanları düşünmeyi... Çünkü insanın nasıl olacağı doğumuyla alakalı, çünkü buna inandın.

Her şeyden bir umut çağrışımı kazıyanları ve her yeri canhıraş renklendirenleri acayip ruhsuz buluyorsun. Sanki böyleleri herkesi aynı görüyormuş gibi. Kendinin kolayca halledebildiği, geride bırakabildiği şeyleri diğerlerinden bekleyenleri, başkalarına bu konuda öğüt verenleri hissiz ve taştan buluyorsun, onlara bakınca koca bir ağız görüyorsun sadece. Herkes başlıyor fakat herkes farklı yerlerde, farklı rahimlerden... Başka yerlerin sisini kendi tepelerimizde de görmek istiyoruz, bu imkansız. Özgür irademiz sadece bebekken gördüklerimiz ve duyduklarımızla sınırlı, sonramızın devamı yalnızca o görüntülerin ve seslerin bizde bıraktıkları. Bir döngüyü sırtlananlara öğüt verilmez çünkü duymaz kulakları ve öğüt verenleri şefkatten sıyrılmış bulurlar.

Bazı insanların hayatları bir sorudur sadece. Cevapları beklerler, kendileriyle.

Seçeneksiz kalmanın zorluğuyla dolu olan bir ruh dünyayı gri görür ve haklıdır o!