'Let me say:
You are from my heart, it's still night there... Maybe the sun will never rise,
that mysterious face behind the sunset. She turned her back on me, maybe it was the last day.
Neither a word nor a face appeared! That's felt that distance! The distance that seemed so close was perhaps the end.
Maybe the sun will not rise for me anymore, the night is a paradox that has opened up inside me. That person,
lost in the night, is stuck and destroyed in the echo of disharmony.'
...'Söylememe izin ver:
Gönlümdensin, daha gece orda... Belki güneş hiç doğmaz,
gün batımının ardındaki o gizemli yüz. Bana sırtını döndü, belki de son günüydü.
Ne bir kelime ne de bir yüz ortaya çıktı! İşte o mesafe hissedildi! Bu kadar yakın görünen mesafe belki de sondu.
Belki artık güneş benim için doğmayacak, gece içimde açılmış bir paradoks. O kişi,
gecenin içinde kaybolmuş, uyumsuzluğun yankısında sıkışıp kalmış ve yok olmuştur.'
...
