Aile garip şey ama iyi gariplerden değil, kötü gariplerden. Bazı gariplikler hoştur çünkü fakat ailenin hoşlukla uzaktan yakından alakası yok ne yazık ki. Yazık mı onu da bilmiyorum fakat dilimden çok dökülüyor, onu biliyorum.
*
Aile kiminin cebindeki para, kiminin evi. Aile kiminin dayanağı, kiminin güvencesi. Kiminin güzel rüyaları, kiminin kabusları. Aile kiminin yüzündeki gülümseme, kiminin kalbindeki ağrı. Kiminin iyi’kileri - kiminin keşkeleri. Aile kiminin sırt çantası, kiminin sırtındaki kambur…
*
Benim kabuslarım da çok, kalbimin ağrısı da. Keşkelerim sayısız, kamburum da oldukça büyük. Sandığın gibi değil, tahmin ettiğin gibi hiç değil, düşünme boşuna bazen bazı şeyleri akıl almaz. Ne aklına sığar, ne kalbine.
*
O yüzden arkadaş, sana naçizane bir tavsiye, bir dilek, bir istek…
Topuğun kırıldı diye, ayakkabın vurdu diye sıkma canını.
Gideceğin yere erken gitmen ya da geç kalman da önemli değil.
Arkandan önünde söylenenleri de boşver, bozmasın seni.
Bir gün aç kalmak öldürmez seni, bir gün çok yedin diye obez de olmayacaksın.
İstediğin işe giremeyebilir, istediğin parayı kazanamayabilirsin; bil ki yalnız değilsin ve bil ki bu her zaman değişebilir.
Yaşadığın şehirden, ülkeden nefret edebilirsin; etmiyorsan sana ayıp zaten… Fakat yine de ümit edebilirsin, düşleyebilirsin. Bir gün tüm bunlar değişebilir, inan ki değişecek.
Ama aile…
Aile değişmiyor yavrum.
Eğer sen de benimle aynı yolun yolcusuysan o vakit sık canını; çünkü hiçbir şey düzelmeyecek.
Yine de eğmeyeye çalış başını, anlatmaya da, anlaşılmaya da çalışma daha fazla.
Çünkü olmayacak arkadaş.
İnan çok üzgünüm.
