İnan

Hatıralar silindikçe

Suretler yabancı.

Suretler eksildikçe

Etrafım tenha.

Yalnızken ben,

Kalemim yazar.

Kalemim yazarken

Ben ağlak.

Ağlarken içim,

Her zamankinden çirkin yüzüm.

Yüzüme bakarken kırdığım kaçıncı ayna.

Ellerime batan camlar,

Kan kırmızı.

Ellerimdeki yaralar,

Benim çocukluğum.

Çocukluğum,

Eksik yanım.

Eksik yanım,

Babam.

Babam,

Büyük adam.

Ben,

Küçük çocuk.

Ben,

Şimdi büyüdüm.

Babam,

Büyük adam.

Adımlarım küçülür,

Gün geçtikçe.

Gün geçtikçe

Eksilen zaman.

Zaman,

Yorucu bir imtihan.

Saatten çıkan o ses.

Kafama çakılan çivi gibi.

İnan.

İnan...

Ben inanmıyorum bana,

Sen inan...