Huzurum buharlaşır,
Alnıma değen kadehin kuytusunda
Yarın uyanmanın gerekliliğini,
Unutmayı yeğler bulabilirim kendimi.
Dolunayı izleyin benimle, sonra da gideriz yatağa
Ne denlidir bu hissin karanlığı, gecenin yanında,
Ama bu karanlıklardır habercisi aydınlığın,
Tekrar kazanmalar uğruna mumları yaktıran.
Doğacağım birazdan
Ve doğru olan bu değil.
Önceleri yollarım karla karışık geçti
Yani bir nevi şahsına münhasır delil
Pekâlâ o da doğru değildir.
Susuyorum,
Ve hanımefendi ben şunu biliyorum
Hayatımı izlemeye yemin eden tanrı,
Elbette fragmanda bir eşsiz merakla
Görmek ister sizi.
Sanın ki uykunuzum en zor daldığınız
Yine de gördüğünüz beni;
Rüyanın son perdesinde.
Ve ayak uçlarınızdan bedeninizi sarmalayan
Ve yine doyum uçlarında incelen, çetrefilleşen
Alınacak olan ama uzaması istenen,
Benzeri olmayan hazzınızım, alın beni
"Şimdi bu saatlerde"
Alın ki anlamımı kazanayım,
Alın ki umutla karşılayayım yarını
Alın ki derbedelere tüküreyim o inanç tepesinden
Alın ki düşünmeyeyim nasılını hayatın
Alın ki, gözlerim nehir olsun
Ki bu ahde vefasıdır haksızlığımın,
Geç gelse de tartışmasız olan, kaçınılmazlığının
-Goghunaycicegi
