İnsan, bir eksiklik hissediyor inancında galiba ve her seferinde karşısındakine Tanrının varlığını ıspat etmeye çalışıyor, insanı gören Tanrı da belliki şöyle diyor Ben kenara çekileyim nasıl olsa beni ispat eden beni bilen insan var  insanın cüreti akıl almaz bir sey doğrusu bilmenin anlamını bilmeden bilmenin kitabını yazmak gibi bir şey galiba , Karşısındakine Neden inanmıyorsun diyerek inanmama halinin de inancı bilmenin bir adımı olduğunu bilmiyor , Neden bir şeyi ıspat etme derdine düşüp bir şeylerin eksik olduğu kanaatine varırsın, Farkında olmadan Tanrıyı yargılarsın belkide herşey olması gerektiği gibidir senin bakışın tanrıdan dahamı keskindir eksiklikleri görürsün eksikllikleri görüyorsan ne söyleyebilirim sana , bilmelisinki kusuru görmek ayrıca bir kusurdur. kantın bir sözü vardı herşey den şüphe duydum en sonunda şüphe ettigimden de şüphe duydum. İnsanın inacını sorgulama girişiminde, Tanrı olmayı göze alıyorsun demektir. Eğer Tanrı olmayı göze aldıysan cevabını bildiğin bir kavramın, soru sormanın ne anlamı var