İNANÇ ve SEVGİ

Ah inançtan bir kere daha kuvvetli bir duygu varsa o da sevgidir kanımca. Birbirini canhıraş besleyen; öyle ki bir olan iki duygu. Hangi iki kelime bir araya gelse onlar gibi efsunlu olur,öyle bir sihir ortaya koyuverirler bilmiyorum. Hiçbir uyarıcı sarsamaz inancı ve sevgiyi.Hangi gölge ustası, sihir yücesi ve kadim büyücü uğrayacak olsa gözleri,elleri ve kalpleri bitap olarak gerisin geri döner gider sanki.

Neye inanırsak oyuz, neyden şüpheliysek ondan başka bir şeyiz; şekse içimizde dolanıp duran istesek de gürül gürül akamayız. Geceleri gün etsek,endişeyi koyup tabanımızla ezmek istesek de o olamayız.

Sevgi ya sen? Ne yücesin, ne ulusun. Bizi sevip de yaratan ne katmış mayana,ne kastetmiş seninle. Girdiğin kalbi doyunca; iki dünya, iki hayat kadar yaşatıyor, büyütüyor, kuşlar gibi hafif kılıyorsun; mahrum kalanı boğuyor, öldürüyor, oradan oraya sürüyor, şöyle böyle perişan ediyorsun.