Her şey parantezlerin içinde

Bütün bir hayatın

Bütün ümitlerin

Bütün hüzünlerin

Bütün tebessümlerin, kahkahaların

Toprağında çiçekler açmış yine

Yeşil yeşil hayat bulan bitkilerle

Bak ben de sana çiçekler getirdim

Okumak için şiirler getirdim

Yüreğimde dualar biriktirdim

Gözyaşlarımı ruhuma teslim ettim

Ruhunda kuşlar uçsun

Kalbinde gökler denizlere kavuşsun

Tüm alem sana eğilsin

Öksüzlük içinde sevgine sarıldım

Sen duy beni, sen sarıl bana

Bir seni böyle sevdim

Ruhumun derinliklerinde koşan çocuk

Kardeşim, hayatım, incinmiş ömrüm

Sana avuçlar dolusu dualar getirdim

Kalbine kondu nurlar

Minik minik avuçların kalbinde

Bu dünya ruhumu büktü

Yaşamak böylesi acılar içinde yüktü

Seninle konuşmak için sustum bunca zaman

Sen beyazlar içinde binlerce cennetsin

Ben karanlıklar içinde konuşan matem

Sesine, ruhuna, kalbine kabrine geldim

Bugün bayram, sen ömrümün en kırık bayramı

Sen gözlerinde umudu sevdiğim aydınlık

Sen kirpiklerimde sonsuz hüzün çiçekleri

Göz bebeklerimde sakladığım hayatın anlamı

Susmuşluğun kefareti

Bilmediğim bir hayatın bir cümlesi

Çocuksun sen cennet köşklerinde

Durmadan uçuyorsun mutluluğa

Dünyadan mesut

Dünyadan ırak

Güneşler doğurdun ruhuma

Güllerin esrarında konuştun ruhumla

Bense sana yol kenarından çiçekler topladım

Bembeyaz ruhuna armağanım olsun

Kırık beyaz düşlerle geldim makberine.

Gülümsedin, toprağın taştı içimize

Suskun olan bu hayata

Sen en güzel cevabı verdin kendince

Hayatı sevdiğin kadar cennetti de sevdin

Ki bu yüzden daha çocukken gitmeyi tercih ettin

Hayatımın içinde sevginle yaşıyorsun

Cennetten umutlar serpiyorsun içime

Biliyorum, sen yine beni çok seviyorsun

Biliyorsun, ben yine seni çok seviyorum


13.04

2 Mayıs 2022