Her şey parantezlerin içinde
Bütün bir hayatın
Bütün ümitlerin
Bütün hüzünlerin
Bütün tebessümlerin, kahkahaların
Toprağında çiçekler açmış yine
Yeşil yeşil hayat bulan bitkilerle
Bak ben de sana çiçekler getirdim
Okumak için şiirler getirdim
Yüreğimde dualar biriktirdim
Gözyaşlarımı ruhuma teslim ettim
Ruhunda kuşlar uçsun
Kalbinde gökler denizlere kavuşsun
Tüm alem sana eğilsin
Öksüzlük içinde sevgine sarıldım
Sen duy beni, sen sarıl bana
Bir seni böyle sevdim
Ruhumun derinliklerinde koşan çocuk
Kardeşim, hayatım, incinmiş ömrüm
Sana avuçlar dolusu dualar getirdim
Kalbine kondu nurlar
Minik minik avuçların kalbinde
Bu dünya ruhumu büktü
Yaşamak böylesi acılar içinde yüktü
Seninle konuşmak için sustum bunca zaman
Sen beyazlar içinde binlerce cennetsin
Ben karanlıklar içinde konuşan matem
Sesine, ruhuna, kalbine kabrine geldim
Bugün bayram, sen ömrümün en kırık bayramı
Sen gözlerinde umudu sevdiğim aydınlık
Sen kirpiklerimde sonsuz hüzün çiçekleri
Göz bebeklerimde sakladığım hayatın anlamı
Susmuşluğun kefareti
Bilmediğim bir hayatın bir cümlesi
Çocuksun sen cennet köşklerinde
Durmadan uçuyorsun mutluluğa
Dünyadan mesut
Dünyadan ırak
Güneşler doğurdun ruhuma
Güllerin esrarında konuştun ruhumla
Bense sana yol kenarından çiçekler topladım
Bembeyaz ruhuna armağanım olsun
Kırık beyaz düşlerle geldim makberine.
Gülümsedin, toprağın taştı içimize
Suskun olan bu hayata
Sen en güzel cevabı verdin kendince
Hayatı sevdiğin kadar cennetti de sevdin
Ki bu yüzden daha çocukken gitmeyi tercih ettin
Hayatımın içinde sevginle yaşıyorsun
Cennetten umutlar serpiyorsun içime
Biliyorum, sen yine beni çok seviyorsun
Biliyorsun, ben yine seni çok seviyorum
13.04
2 Mayıs 2022