Maddeler çağı insanından
İns- anım diyene merhaba...
Biz ki maddeyiz içinde kalp
Biz ki kalp taşırız içinde ruh içinde can.
Bu ne tezat bu ne...
Tezat...
Çelişmekte miyiz yoksa
Zıtlıklar mı?
evet ,evet!
İçinde dünya
İçinde bin madde ,içinde duygu...
Ama ne renkte?
İnsan deniliyor sanırım bu canlıya
İns--an...
Aşka inanırım, aşkı yaşadım diyecek şimdi ins--an
Ben de derim ki
O, aşka olan inancımız yere batmadan önceydi...
O inandığımız aydınlık
O umutlu günlerimizdi onlar
Ki...
Ne yazık geçmişte kaldı
Ne yazık..!
Tüm inanmışlar gibi
Biz de battık
Tüm inanmışlar gibi
Biz de yandık
Ama evet, vardık o zamana
Ama "di" li geçmiş zaman-a
Orada..
Biz ne yazık ki
Orada kaldık...
Halbuki ruhlarımız birlikteyken
Geniş zamanlara aitti...
Geçmiş, bugün ve gelecek...
Biz bütün zamanlara heves etmişken
Nasıl da kaybettik nasıl da
Sıradan--laştık...
