Üniversitenin iş bulmak için okunduğu ve genelinin bu amaca ulaşamadığı canım ülkemde unuttuğumuz bir şey var; o da insan olmak, erdem sahibi olabilmek ve ilmi paraya değil akla kazandırmak. Konuştuğumuz konularda bilgi sahibi bile değiliz, siyaseti eşle dostla masalara meze yapmaktan öteye gidemedik; dinden bahsedene sağcı, İzmir Marşı dinleyene solcu damgası vuran zihniyetleriniz var hala. Şimdi soruyorum sizlere; eğitim sizi iyi bir anne-baba, iyi bir evlat veya iyi bir insan yapamadıktan sonra cebinizi doldurmuş, banka hesaplarınızı kabartmış neye yarar? Gün öldürmek denilen kavram tam da burada devreye giriyor aslında. Amaç parayı doğuda kazanıp 3-5 gün batıda tatile gitmekse, anne babaya türlü bahaneler bulup elden ayaktan düşünce onları huzurevlerine tıkmaksa, güzel kıyafetler, pahalı arabaysa (taksitini bu ay nasıl ödeyeceğim korkusuysa), Intagram'a gösteriş yapmaksa, evinizde salonlarınızı kitaplarınız değil de kristal vazolar süslüyorsa sizin de o vazolardan bir farkınız yok elbette. Dışı imarla yenilenmiş fakat ilk depremde yıkılacak binalar gibisiniz. Ne acıdır ki bina enkazlarını temizlemek kolaydır fakat konu insan enkazı olunca o biraz tartışılır...