Hayatımızda ne olup bitiyorsa hiç fark edemiyoruz. Farkında olamamızın sebebi hiç durmadan akıp giden hayatımız. Hiç duramayacak gibi hissediyoruz. Hızla giden bir araban atlamayı düşünmediğimiz hatta aklımıza geldiğinde böyle bir şeyin bir anda korkuya kapılmamız gibi düşünmekten de çok korkuyoruz. Hatta düşünmekten korkmak bir yana düşünmek hakkında düşünemiyoruz bile. Hızla giden bir araban atlamak gibi akıl almaz geliyor. Bu durum da bizim hayatımızın yıllar geçse de hiç değişmemesine sebep oluyor. Canımız sıkkın da olsa her şeyin böyle olmasından nefret de etsek hiçbir şey fark etmez. Hayatımız değişmeyecek durup biraz düşünmedikçe... Neden yaşıyorum demedikçe...
