"İyileşince yapacağım" dediğimiz şeylerin aynı zamanda yaparsak iyileşeceğimiz şeyler olması manidardır. Bu döngüden çıkmak da kolay değildir. Yine bazen de bize iyi geldiğini zannettiğimiz şeylerin aslında bizi ne kadar un ufak ettiğinin ayırdına varamayız. Ben yaşadım; enfeksiyon geçiriyorum zannedip doktor tavsiyesiyle sabah akşam antibiyotik aldım da meğer asıl beni mahveden antibiyotiklermiş. Midemi delmiş keratalar, tedavi olmak zorunda kaldım. Doktora buradan selamlar. Bakın mesela hayatımızda olmadığında eksik hissettiğimiz insanın aslında sırtımızda bir yük olduğunu, tam bir bütünü bozan çıkıntı bir parça olduğunu, aslında onu bir çıkarabilsek tüm hücrelerimizle rahatlayacak olduğumuzu da bazen asla fark etmeyiz. Tarkan'ı suların derinliklerine çekmeye çalışan, çocukluğumun kâbus sebebi devasa ahtapot gibi sarılırız ona son nefesimize kadar dahi. Şu insan denen varlık ne kadar da enteresan bir canlı biçimidir!
