İnsan alışkanlıklarıyla yaşar.
Bütün sigaralarını kalbine söndürür
Bir ihtimal küllerinden doğar diye
İnsan rafa yaslanıp okuduğu şiirlerle yaşar
Belki vakitlerden bir nisan akşamıdır o an
Belki apansız bir gece üşüyen ellerinde bir sıcaklık duyduğu gecedir
Belki de sana giden kapalı yolların başında benim durağım .
İnsan yaşlanan gözleriyle yaşar
Ve gözünden uzak yaşlananlarla
En sonunda insan S'evgisini gömdüğü bir kalpte ölür.
Kimsenin haberi olmaz...