İnsan alışkanlıklarıyla yaşar.

Bütün sigaralarını kalbine söndürür

Bir ihtimal küllerinden doğar diye

İnsan rafa yaslanıp okuduğu şiirlerle yaşar

Belki vakitlerden bir nisan akşamıdır o an

Belki apansız bir gece üşüyen ellerinde bir sıcaklık duyduğu gecedir

Belki de sana giden kapalı yolların başında benim durağım .

İnsan yaşlanan gözleriyle yaşar

Ve gözünden uzak yaşlananlarla

En sonunda insan S'evgisini gömdüğü bir kalpte ölür.

Kimsenin haberi olmaz...