Kulemden bakıyorum size

ve acıyorum düştüğünüz hâle.

Ne kadar da çok maskeniz var öyle?

Yoksa maskesiz girilmiyor mu dininize?

Oysaki ben, yüreğim elimde

kulemden haykırmak isterdim sizlere

Maskesiz durup karşısınız da öylece

''Kardeşlerim, siz tanrı değilsiniz.''


Ölümün son durak olduğunu bile bile

Tanrılaşma sevdanız niye?

Zirvelerde yer tutmanın bedeli yalnızlıktır.

Bunu bile bile

Zirvelere çıkma hırsınız niye?



Kandırdılar hepinizi sahte nutuklarla.

Dediler ki:

''Ey İnsanlar! Bitti kölelik,

özgürsünüz artık.''

Özgürlüğü tattırmadılar bile size

Farkında olmadan alışmışsınız köleliğe

Meğerse çalıştırıp sizi hayvanlar gibi

kendileri kazanmak istemişler

ve unutup insan olduklarını

bu çağın tanrıları oluvermişler,

sizleri ise kulları belleyip

onların ceplerini doldurmanızı istemişler

Cüretimi bağışlayın lakin

Ben de sesleniyorum sizlere:

''Ey Tanrılar ve kullar!

Buradayım gelin,

kıralım bu kısır döngüyü.''

Verelim el ele

doğsun artık hürriyetimizin güneşi

Gökyüzümüzün maviliğinde.

İnsan olmak neydi, hatırlayalım birlikte.

Söküp atın maskelerinizi ve tanışalım artık

Gerçek kimliklerimizle.