İnsan ölmekteydi bir karanlık gecede
Tüm destanların sonu
Tüm yıldızların parladığı geceydi bu.

Ağaçlar durdurmuş dallarının uzamasını
Ve insanlık çocuklar için masallar yazılmasını.
Kıyamet değildi belki bu
Ama şüphesiz her şeyin sonuydu.

İnsan ölürken bir gecede sessizce
Yatarak ve gözyaşlarıyla
Tüm gezegenler toplanmıştı
Kutsal bir amaç için.

İnsanı, son kere görmek için.

Tek gerçeğe yaklaşan insanın
Gözlerinden yaşlar çıkmaya başladı
Ve umut edilecek şey kalmayınca yaşamak için
Kabullendi sonunu.

Yaratan oradaydı
Öldürdüğü insanı son kez görmek için.