Bir gam ve hüzün eşiğinden bakıyorum.

Dünya bu kadar mı?

Yük yüklemiş üstümüze.

İnsanların yüzlerinden, gözlerinden yaşanmışlıklar okunuyor. Oysa meftun sarmıştı tüm bedenini. Öyle vaveyla, sanki nefesi kesilecekti. Gittikçe hissizleşiyordu insanlar, bu kadar kalabalık içinde yalnız ve kimsesiz... Ölecek miyim diye bir kaygı daha sardı vücudu, baktı acıdan ölen yok, dedi zaman halledecek.