İnsan, yoksun kaldığı şeyin, efendisidir .

Efendilik sahip olduğun gün biter.

 Bazı seylerin sahibi olmamız aslında önemli ama bazı şeyler var; o iş, o ev, o adam/kadın...Uzaktaki, ulaşılmaz, o hep istediğimiz.  Zengin olmak kim için daha önemli? Yokluğunu bilenin. Peki... Çırağın usta oluşuyla, ustanın oğlunun keyfi bir mi?  Neden, çünkü çırak bir zamanlar efendilik etti. Kalbinde en çok kimin adı geçiyorsa, o kişi oranın efendisidir. Aklında zamana, mekana, yaşanmışlığa rağmen sakin sakin oturan o düşünce...  Ama en çok insan yoksun kaldığı şeyin, efendisidir.

Kalabalıkken yalnızlığın, yalnızken bir merhabanın... Sahip olduğun gün, o efendilik biter. Kimi zaman yeni efendilikler başlar. Bazılarının efendisi istediği şey oluverir. Ezer. Sanki gizli bir anlaşma gibidir. Efendiliğin mi? Çok istediğin mi? Bırakmaya hazır mısın? Takas sistemi. Çünkü dediğim gibi, insan yoksun kaldığının efendisidir.